نویسنده: ژول ورن
میدان توپخانه استانبول در قرن نوزدهم، از جمله میدانهایی به شمار می رفت که همیشه در جنب و جوش بود و افراد پیوسته در آنجا به همدیگر می رسیدند و در حقیقت محل قول و قرارهای آنها محسوب می شد.
اما در آن روز، یعنی شانزدهم ماه اوت سال 1880 فعالیت و جنب و جوش همیشگی در آن میدان به چشم نمیخورد. طلوع خورشید که به رنگ سرخ بر روی گنبدهای مساجد و مناره ها و سنگهای خیابانهای شهر استانبول می تابید، تا کناره های دریا کشیده شده و تنگه مروف بوغازچی یا به عبارتی تنگه بسفر را زینت میداد در میان سکوت حاکم بر میدان ...